synoptic(سینوپتیک)

یک فوق تخصص چشم پزشکی در گفت و گو ایرنا اظهار کرد: تابش 

اشعه فرابنفش عوارضی بر تمام سطوح چشم بر جای می‌گذارد و شایع‌ترین دلیل شناخته شده برای سرطان‌های پلک و ملتحمه چشم است.

دکتر غلامرضا خاتمی نیا افزود: ایجاد تومور بر روی پلک و ملتحمه، سوختگی روی سطح قرنیه و ناخنک در چشم از دیگر عوارض اشعه فرابنفش است.

وی ادامه داد: ناخنک ضایعه خوش خیمی است که تغییراتی بر سطح چشم ایجاد می‌کند به صورتی که از ملتحمه شروع شده و قرنیه را می‌پوشاند و باعث کاهش دید و قرمزی چشم می‌شود و باید عمل جراحی شود.

خاتمی نیا گفت: خشکی چشم، آب مروارید در سن پایین، عوارض بر روی شبکیه و در نتیجه ایجاد بیماری استحاله در چشم (تخریب لکه زرد)در سن پایین از دیگر اثرات منفی اشعه فرابنفش است.

این فوق تخصص چشم پزشکی اضافه کرد: برای پیشگیری از این عوارض، استفاده از عینک دودی استاندارد، کلاه لبه دار توصیه می‌شود و افرادی مانند کشاورزان و ماموران پلیس که به صورت مستمر در معرض آفتاب هستند باید زیر سقف، و یا از اتاقک موقت و یا چتر استفاده کنند.

وی با اشاره به اینکه کودکان و افراد مسن 2 گروه در معرض خطر بیشتر هستند بیان کرد: این گروه‌ها در زمانی که تابش آفتاب شدید تر است از ساعت 9 صبح تا پنج بعدازظهر از حضور در محیط‌های باز خودداری کنند.

یک متخصص پوست نیز در این باره اظهار کرد: اشعه فرابنفش اثرات مفید و مخربی دارد که اثر مفید آن سنتز ویتامین D است.
دکتر سیما رسایی افزود: سوختگی، قرمزی، خشکی، سوزش، خارش و پوسته پوسته شدن پوست از جمله عوارض اشعه فرابنفش است که در صورت شدید بودن منجر به تاول، سوختگی و زخم می‌شود که با دارو قابل درمان است.

وی بیان کرد: همچنین در موارد شدیدتر اثرات سرطان زایی دارد که اگر فردی به صورت مکرر در معرض آفتاب باشد در حدی که با آفتاب سوختگی، قرمزی، خشکی و خارش مداوم همراه باشد ملانوم بدخیم ایجاد می‌کند که یک نوع از بدترین سرطان‌های پوستی است.

رسایی گفت: b.c.c نوع دیگری از سرطان پوستی است و کشاورزان و کارگران ساختمانی که به واسطه شغل خود به صورت مکرر، مزمن و تدریجی در معرض نور خورشید و اشعه فرابنفش قرار دارند بیشتر در معرض خطر هستند و در این نوع سرطان آفتاب سوختگی و قرمزی و خارش ایجاد نمی‌شود.

این استادیار دانشگاه علوم پزشکی اهواز ادامه داد: این نوع سرطان گاهی به صورت خال یا زخم به صورت عمده بر روی صورت، اطراف چشم، نزدیک گوش و پلک تحتانی ایجاد می‌شود که درمان آن عمل جراحی است و اگر به موقع درمان شود کشنده نیست.

وی افزود: پیری زودرس، خشکی و پوسته پوسته شدن و چین و چروک از دیگر عوارض اشعه فرابنفش است.

آشنایی با تاریخچه هواشناسی

همشهری‌آنلاین: بیش از 1500 سال پیش لئوناردو داوینچی نقاش و دانشمند بزرگ ایتالیایی یک اسباب مکانیکی رطوبت‌سنج و یک بادنمای کامل اختراع کرد.

بعدها در سالهای پایانی قرن شانزدهم یعنی در حدود سالهای 1553 تا 1612 گالیله، گرماسنج را اختراع کرد و شاگرد او جان‌ری آن را تکمیل ساخت. این دستگاه که در واقع نخستین حرکت‌های رسمی دانشمندان در اندازه‌گیرهای آب و هوا به حساب می‌آید با یک مقیاس اختیاری برای مدتی وسیله رایجی برای اندازه‌گیری آب و هوا به حساب می‌آمد. فعالیت‌های هواشناسی بعنوان یک علم جدید در حقیقت از اوایل قرن نوزدهم شروع شد. اولین نقشه‌های هواشناسی را لامارک در سال 1820 ارائه کرد. این نقشه‌ها بر اساس اطلاعات و آمار هواشناسی که از ایستگاه‌های منطقه منهایم جمع‌آوری شده بود ترسیم شد و بعدا در سالهای 1820 و 1821 نقشه طوفان‌های اروپا تهیه گردید.

با اختراع تلگراف توسط مورس در سال 1843 امکان مخابره سریع اطلاعات دیده‌بانی فراهم آمد و بدینوسیله اعلام خطر و پیش‌بینی وقوع توفان امکان‌پذیر گردید و به مرور شبکه‌های ایستگاه‌های هواشناسی گسترش یافت و به دنبال آن اولین کنفرانس بین‌المللی‌ هواشناسی در آگوست 1853در بروکسل برگزار گردید.

در دوره‌های 

جنگ جهانی اول و 

جنگ جهانی دوم که در عملیات نظامی و حمل و نقل هوایی نیاز به اطلاعات هواشناسی و مبادلات بین المللی بیشتر آشکار شد، دوران شکوفایی هواشناسی بوده است و می‌توان گفت که جنگ جهانی اول باعث تولد هواشناسی و فاصله جنگ جهانی اول و دوم دوران بلوغ این علم بوده است.

در سال 1873 Word meteorlogical organization) 

WMO) تاسیس شد که جانشین سازمان هواشناسی بین‌المللی (IMO) می‌باشد.

WMO به عنوان یک آژانس متخصص در سیستم 

سازمان ‌ملل‌متحد UN برای سرویس‌هایی که شامل هواشناسی و آبشناسی عملیاتی می‌باشد شناخته شده است. این انتخاب با توجه به همکاری‌ها، استانداردها و پیشرفت هواشناختی جهانی و فعالیتهای مرتبط با تلاش افراد بعمل آمده است.

WMO، نقش موثر و بزرگی در کمک به رفاه بشریت داشته است. با رهبری WMO و در چهارچوب برنامه‌های WMO، سرویس‌های هواشناختی و آبشناسی کمک‌های زیادی به توانایی‌های ملی جهت تهیه غذا، آب، حفاظت، وسیله‌نقلیه مطمئن و حفاظت از جان و مال مردم و روشن نمودن وضعیت اقتصادی اجتماعی کلیه بخشهای اجتماع شده است.

تاریخچه هواشناسی در ایران

مطالعة و بررسی جو همیشه مورد نظر دانشمندان ایرانی بوده است، از این رو خیلی از دانشمندان نجوم در آثار خود بخشی را به مسائل جوی اختصاص داده اند. محمد بن ذکریای رازی، ابن‌سینا، حکیم عمرخیام، ابوریحان بیرونی و انوری شاعر معروف از شخصیت‌ها و دانشمندان ایرانی بوده‌اند که پیرامون پدیده‌های جوی مطالبی در آثار خود به یادگار گذاشته‌اند.

فعالیتهای منظم هواشناسی اولین بار با اندازه گیری عناصر جوی توسط سفارتخانه‌های 

انگلیس و 

روسیه در 

تهران و مناطق نفت‌خیز جنوب کشور شروع شد که این اطلاعات صرفاً به بایگانی کشورهای مربوطه منتقل شده و احتمالاً در برنامه‌های تحقیقاتی آنها مورد استفاده ویژه قرارگرفته است.

درس هواشناسی در سال 1298 در برنامه درسی مدرسه برزگران منظور شد که این درس توسط معلمان فرانسوی تدریس می‌شد و در همان محل اولین سکوی هواشناسی احداث شد که در آن دمای هوا و رطوبت نسبی و میزان بارندگی اندازه‌گیری می‌گردید.

این ایستگاه در سال 1308 کامل شد و اکثر عناصر جوی را دیده‌بانی می‌کرد بتدریج در اثر نیاز شدید بخش‌های کشاورزی و آبیاری تعدادی ایستگاه نیز بر حسب ضرورت در نقاط مختلف کشور تاسیس گردید که مسؤولیت آن با بنگاه مستقل آبیاری وابسته به وزارت کشاورزی وقت بود.

بعد از جنگ جهانی دوم نیروهای متفقین برای سلامت پرواز هواپیماهـای خودی واحد کوچک هواشناسی دایر کردند که نیازهــــای هواشناسی بخش هواپیمایی آنها را تامین می‌کرد در این زمان بنگاه مستقل آبیاری وزارت کشاورزی اقدام به تربیت یک گروه دیده‌بان هواشناس نمود که این دیده بانان در سال 1327 فارغ التحصیل و در ایستگاه‌های هواشناسی مشغول به کار شدند.

هواپیمایی کشوری نیز به علت نیاز به اطلاعات جوی در فرودگاه‌های کشور اقدام به تاسیس ایستگاههای هواشناسی کرد. در اثر نیاز شدید برنامه ریزان به آمار و اطلاعات اقلیمی از نواحی مختلف کشور و ناهماهنگی در تاسیس ایستگاه‌های هواشناسی که توسط بخش‌های مختلف ایجاد می‌شد مسؤولان وقت، تاسیس یک واحد هواشناسی مستقل در کشور را ضروری دانسته و در سال 1334 شمسی اداره کل هواشناسی کشور وابسته به وزارت راه تاسیس شد. و در سال 1338 هواشناسی

 ایران بعنوان یکصد و سومین عضو سازمان هواشناسی جهانی به عضویت این سازمان جهانی درآمد.

 دانشمندان آمریکایی موفق به شناسایی سردترین مکان زمین شده‌اند که دمای آن به زیر 91 درجه سانتیگراد می‌رسد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این مکان تازه کشف شده که در کنار خط‌الراس کوه قطب جنوب قرار دارد، می‌تواند طی چند دقیقه چشمها، بینی و ریه انسان را منجمد کند.

این بدان دلیل است که دمای آن تقریبا 13 درجه پایینتر از نقطه‌ای (منفی 78.5 درجه سانتیگراد) است که دی‌اکسیدکربن از گاز به یخ خشک تبدیل می‌شود.

این کشف رکوردشکن توسط محققان مرکز ملی داده‌های یخ و برف آمریکا انجام شده است.

این محققان از ماهواره‌ها و روشهای دیگر برای اندازه‌گیری دما در قطب استفاده کرده‌اند.

تصور می‌شود که این نقطه منفی 91.2 درجه‌ای که یکی از چندین نقطه سرد ثبت شده بر خط‌الراس کوه است، در ارتفاع بیش از 3.7 کیلومتری کوهستانی موسوم به Dome Fuji کشف شده باشد.

جالب اینجاست که دمای این مکان حتی از مرکز پژوهش ووستوک روسیه که رکورد قبلی سردترین دمای جهان را با 89.2 درجه سانتیگراد در طول یک زمستان قطبی در سال 1983 از آن خود کرده بود، سردتر است.

محققان بر این باورند که ممکن است نقاط سردتری نیز وجود داشته باشند چرا که ماهواره‌ها تنها به نمایش میانگین دما در یک کیلومتر مربع می‌پردازند.

به گفته آنها، سردترین دماها در طول روزهای صاف و خشک ثبت شده‌اند و دمای روزهای بادی یا برفی سنجیده نشده است.

جزئیات کامل این کشف در نشست سالانه اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا عرضه خواهد شد.

اوایل سال جاری، دهکده Oymyakon روسیه به عنوان سردترین شهرک مسی دائمی جهان شناخته شد که میانگین دمای آن در ماه ژانویه به منفی 50 درجه سانتیگراد می‌رسید.

این دهکده که به عنوان قطب سرد» نیز شناخته شده، سردترین دمای خود را با منفی 71.2 درجه سانتیگراد تجربه کرده است.

در این دهکده حدود 500 تن ساکن بوده و در دهه‌های 1920 و 30 یک توقفگاه بین راه برای دامداران گوزن شمالی محسوب می‌شد که به گله خود از چشمه‌های داخلی آب می‌دادند.

دانشمندان سازمان ملل متحد اعلام کردند لایه ازون، که از زمین در برابر تشعشعات زیانبار خورشید حفاظت می‌کند، رو به ترمیم و بهبود است.

در این تصاویر بزرگترین حفره در لایه ازون را بر فراز قطب جنوب در سال های ۱۹۷۹، ۱۹۸۷، ۲۰۰۶ و ۲۰۱۱ مشاهده می کنید.

به گزارش BBC، برای نخستین بار طی سی و پنج سال گذشته، پژوهشگران تایید کرده‌اند که لایه ازون، که در برخی نقاط کره زمین به طرز خطرناکی کاهش یافته بود، نشانه‌هایی از بهبود نشان می‌دهد. به گفته پژوهشگران، دلیل آغاز روند ترمیم لایه ازون این است که از اواخر دهه ١٩٨٠، استفاده از بعضی مواد شیمیایی آسیب زننده به لایه اوزون به تدریج در تمام جهان حذف شده است. این گازها عمدتا در یخچال و انواع اسپری کاربرد داشت.

سازمان ملل ضمن ستایش از این تغییر، گفته است که نتیجه‌بخش بودن اراده مشترک بین‌المللی در این زمینه نشان می‌دهد که جامعه جهانی می‌تواند از دیگر جنبه‌های تخریب محیط زیست هم جلوگیری کند مشروط بر اینکه اراده ی لازم برای این نوع همکاری وجود داشته باشد. در این گزارش، که نتیجه تحقیقات بیش از سیصد پژوهشگر است، آمده که از سال ٢٠٠٠ تا ٢٠١٣ میلادی، سطح ازون در بخش‌هایی از جهان ۴ درصد رشد کرده است. این پژوهشگران هر چهار سال یکبار به دعوت سازمان ملل برای بررسی وضعیت ازون جلسه گرد هم می‌آیند و نتیجه تحقیقات خود را ارائه می‌دهند.

کاهش لایه ازون از اواخر دهه ١٩٧٠ به دلیل کاربرد ماده سی‌اف‌سی آغاز شد و پس از هشدار پژوهشگران نسبت به عواقب خطرناک ادامه این روند، کشورهای جهان پروتکل مونترال را در سال ١٩٨٧ امضا کردند و متعهد شدند که استفاده از این ماده را به تدرج کنار بگذارند. این ماده عمدتا در یخچال‌ها و قوطی‌های اسپری کاربرد داشت. نکته دیگری که در گزارش اخیر پژوهشگران آمده این است که افزایش گازهای گلخانه‌ای، که عامل اصلی گرمایش زمین محسوب می‌شود، ظاهرا به ترمیم لایه اوزون کمک کرده است. براساس این گزارش، افزایش میزان دیوکسید کربن و سایر گازهای ایجاد باعث کاهش دمای لایه استراتوسفر جو زمین می‌شود و کاهش دما، میزان ازون را در این لایه افزایش می‌دهد.

عامل دیگری که مایه نگرانی شده این است که مواد جایگزین سی‌اف‌سی به نوبه خود باعث گرمایش زمین می‌شود در حالیکه استفاده از آنها نیز رو به افزایش است. به این ترتیب، خبر خوش بهبود لایه ازون با خبر ناخوشایند ادامه روند گرمایش زمین همراه است. گزارش سازمان ملل تاکید دارد که با وجود به جریان افتادن روند ترمیم لایه ازون، جبران کردن آسیبی که به آن وارد شده مدتها به طول خواهد انجامید زیرا مواد شیمیایی تخریب کننده ازون همچنان در جو وجود دارد و حفره‌ای که در لایه ازون در جنوبی ترین نقاط نیمکره جنوبی ایجاد شده هنوز هم ترمیم نشده است. بزرگترین حفره در لایه ازون بر فراز قطب جنوب ایجاد شده است.

لایه اوزون با جلوگیری از عبور پرتو فرابنفش نور خورشید، مانع از تابش آن بر سطح زمین می‌شود. این پرتو برای حیات روی کره زمین زیانبار است و عامل کمک کننده به ابتلای به سرطان پوست و همچنین خسارت به گیاهان محسوب می‌شود.

برگرفته از: شبکه فیزیک هوپا

آشنایی با لایه های جو

اتمسفر زمین را بر حسب چگونگی روند دما، اختلاف چگالی، تغییرات فشار، تداخل گازها و سرانجام ویژگیهای الکتریکی به لایه‌های زیر تقسیم کرده‌اند: 

1- تروپوسفر (Troposphere) 

2- استراتوسفر (Stratosphere) 

3- مزوسفر (Mesosphere) 

4- یونسفر (Ionosphere) 

5- اگزوسفر (Exosphere) 

1- تروپوسفر 

تروپوسفر پایین ترین لایه اتمسفر است که خود از لایه های کوچکتری تشکیل شده است. 

وجه تمایز این لایه با دیگر لایه های اتمسفر، تجمع تمامی بخار آب جو زمین در آن است؛ به همین دلیل بسیاری از پدیده های جوی که با رطوبت ارتباط دارند و عاملی تعیین کننده در وضعیت هوا به شمار می آیند (از قبیل ابر، باران، برف، مه و رعد و برق) تنها در این لایه رخ می دهند. 

منبع حرارتی لایه تروپوسفر انرژی تابشی سطح زمین است. از این رو با افزایش ارتفاع با کاهش دما مواجه خواهیم بود. 

ضخامت تروپوسفر، از شرایط حرارتی متفاوتی که در عرضهای جغرافیایی مختلف حاکم است تبعیت می کند. این ضخامت معمولاً از 17 تا 18 کیلومتر در استوا به 10 تا 11 کیلومتر در مناطق معتدل و 7 تا 8 کیلومتر در قطبها تغییر می کند. 

2- استراتوسفر 

لایه استراتوسفر بر روی لایه تروپوسفر قرار دارد و ضخامت متوسط آن حدود 23 کیلومتر است. در 3 کیلومتر اول استراتوسفر، دمای هوا ثابت است اما در قسمتهای بالاتر دمای هوا با ارتفاع افزایش می یابد. 

در استراتوسفر به ندرت ابر تشکیل می شود و تنها در شرایط ویژه ای ممکن است ابرهای کوهستانی به نام ابرهای مرواریدی در ارتفاع 21 تا 29 کیلومتری از سطح زمین ظاهر شوند که علت وجود آنها حرکات موجی شکل هوا از سوی موانع می باشد. 

از دیگر ویژگیهای مهم استراتوسفر وجود ازن در این لایه است که بخصوص در ارتفاع 20 تا 30 کیلومتری سطح زمین بر اثر واکنشهای مختلف فتوشیمیایی بدست می آید. مقدار ازن در این لایه معمولاً روند فصلی دارد حداکثر آن در بهار و حداقل آن در پاییز مشاهده می شود. 

3- مزوسفر 

در بالای لایه گرم ازن لایه مزوسفر قرار دارد که دما در آن متناسب با افزایش ارتفاع با آهنگ 3/0 سانتیگراد به ازای هر 100 متر کاهش می یابد به طوریکه دما در مرز فوقانی آن در ارتفاع 80 تا 90 کیلومتری به 80- درجه سانتیگراد می رسد. و نتیجه این دمای پایین انجماد بخار آب ناچیز موجود در این لایه است که باعث بوجود آمدن ابرهای شب تاب می شوند. این ابرها درتابستان و در عرضهای بالا دیده می شوند. مزوسفر سردترین لایه اتمسفر تلقی می شود. 

4 - یونوسفر 

از بخش فوقانی مزوسفر تا ارتفاع تقریبی 1000 کیلومتری اتمسفر زمین، بار الکتریکی شدیدی حاکم است که زاییده وجود یونها و الکترونهای آزاد است. در حقیقت پرتوهای پر انرژی خورشید که از فضای خارج به طبقات بالایی اتمسفر وارد می شوند باعث گسستگی پیوند یا یونیزاسیون مولکولها و اتمها می شوند. بر اثر یونیزاسیون، الکترون آزاد می شود و باقی مانده اتم به صورت یون در می آید؛ به همین علت این لایه از جو را یونوسفر نامیده اند. 

شدت یونیزاسیون در تمام ارتفاعات یونسفر یکسان نیست؛ بنابراین لایه های متفاوت با تراکم الکترون و یون متفاوت با ارتفاعات مجاور خود در یونسفر وجود دارد؛ 

این لایه ها در ارتباطات رادیویی اهمیت بسیاری دارند. این لایه ها عبارتند از لایه های D,E,F . 

5 - اگزوسفر 

شرایط موجود در یونوسفر در این لایه نیز حاکم است؛ بدین معنی که گازها در این لایه همچنان قابلیت هدایت الکتریکی خود را حفظ می کنند. سرعت ذرات در این لایه بسیار زیاد است و در مواردی به 2/11 کیلومتر در ثانیه می رسد. 

اگزوسفر لایه گذار جو به فضای کیهانی به شمار می آید که بخش فوقانی آن را در ارتفاع بیش از سه هزار کیلومتری از سطح زمین برآورد کرده اند. 

ادامه مطلب

دانشمندان سازمان ملل متحد اعلام کردند لایه ازون، که از زمین در برابر تشعشعات زیانبار خورشید حفاظت می‌کند، رو به ترمیم و بهبود است.

در این تصاویر بزرگترین حفره در لایه ازون را بر فراز قطب جنوب در سال های ۱۹۷۹، ۱۹۸۷، ۲۰۰۶ 

ادامه مطلب

هم وطن گرامی،با توجه به عدم شناخت کافی از ویروس عامل کرونا، توصیه های منتشر شده را جدی بگیریم. شاید از طریق هوا و حتی طرق ناگفته دیگر هم شیوع پیدا کند. آنچه ضروریست رعایت موارد بهداشتی با احتیاط کامل و عدم ارتباط با دیگران در عین آرامش وپرهیز از ایجاد استرس و اضطراب است. 

دریافت

دکتر کردوانی استاد برجسته علم کویرشناسی شب گذشته جان به جان آفرین تسلیم کرده است.

دکتر پرویز کردوانی حوالی هشت شب 27 مرداد 1400 در منزل خود به لقاالله پیوسته است.

به گزارش ایسنا متعاقبا در خصوص مراسم تشییع و خاکسپاری این استاد برجسته دانشگاه های ایران اطلاع رسانی خواهد شد.

همچنین خانواده استاد کردوانی با صدور اطلاعیه ای از درگذشت این کویرشناس برجسته خبر داده بود:
پرفسور پرویز کردوانی، دارنده نشان درجه یک دانش  و چهره ماندگار که به "پدر علم کویرشناسی ایران" شهرت دارند، در سن ۹۰ سالگی دارفانی را وداع گفتند. ایشان در سال ۱۳۱۰ در گرمسار متولد شد، پدرش حسین علی بلوکباشی از ملاکان منطقه بود. پرفسور کردوانی تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در گرمسار گذراند و پس از اخذ مدرک دیپلم از مدرسه رازی (فرانسوی) در تهران برای ادامه تحصیل در رشته عمران کویر به آلمان عزیمت نمود. در سال ۱۳۴۵ موفق به اخذ مدرک دکترا با بالاترین امتیاز شد و پس از بازگشت از آلمان در دانشکده کشاورزی ارومیه به فعالیت پرداخت. او سپس به دانشگاه تهران رفت و از سال ۱۳۴۸ در این دانشگاه مشغول تدریس شد. وی مدیرت کل دفتر مطالعات آموزشی دانشگاه تهران را در بین سالهای ۱۳۴۸تا ۱۳۵۴ برعهده داشت و بنیانگذار و رئیس مرکز تحقیقات مناطق کویری و بیابانی ایران (۱۳۵۴ تا ۱۳۵۸) بود. زنده یاد پرویز کردوانی مطالعات میدانی فراوانی در مناطق کویری و بیابانی ایران از خود به جای گذاشت و خدمات او نقش مهمی در پیشبرد علم کویر شناسی و مقابله با خشکسالی داشت. وی استاد نمونه دانشگاه تهران بود و جایزه مهرگان علم را به خاطر تالیف بهترین کتاب سال در زمینه محیط زیست را کسب نمود. 
او در پنجمین همایش چهره‌های ماندگار (سال ۱۳۸۴) به عنوان چهرهٔ ماندگار در زمینه جغرافیا معرفی شده‌است.عضویت در بنیاد مطالعات آسیای شبکه آب خاورمیانه، عضو هیات امنای صلح سبز، رئیس کمیته بیابان‌زدایی انجمن متخصصان محیط زیست ایران و بیش از ۲۰ کتاب دانشگاهی و ده‌ها مقاله علمی به زبان های فارسی، انگلیسی و آلمانی ثمرات عمر گرانبهای ایشان بود. علاوه بر سخنرانی های متعدد در جوامع علمی بین المللی، بارها از تلاش‌های این چهره ماندگار در ایران و دیگر  ایران و دیگرکشورها تجلیل به عمل آمد .
مجسمه ایشان در زادگاهش گرمسار و تفرجگاهی به نام  پارک پروفسورپرویز کردوانی در جاده گرمسار، تجلیلی به پاس یک عمر تلاش بی دریغ پدر علم کویر شناسی ایران است.  فقدان این چهره ارزشمند علمی که در تمام دوران زندگی پر ثمرش، قلبش برای آبادانی ایران و پیشرفتهای علمی می تپید  ضایعه ای جبران ناپذیر است.